Doğum Günü Hazırlığı… (2-2)

Derken büyüyüp kırkına gelmişti ki öksüz… Şualarını gönderen şems, ziyası ile huzur sunan kamer, ayırım olmaksızın atmosferi temizleyen her bir bitki, başları okşanmamış yetimler, yıllardır yaşadığı vuslata doyamayan Hira, adı zikredilenlerden tadı bilinmeyenlere herkeste ve her şeyde bir mutluluk bir huzur vardı…

Başlarda gezen kanlı ayaklar suya erdi… Yıllardır beden ile hal ile kimi suskunluk, kimi bir bakış, kimi birkaç damla gözyaşı, kimi çaresizlik içinde edilen dualara vurulan “kabül” mührü vardı…

Bir nefhada kurtardı insanlığı o masum… Kendisi ile aynı vazifeyi yapmış Peygamberlerin dahi görmek istediği ‘değerli’ olandı. Yapacakları, zamanı ve de usulü elbet farklıydı, bilinmeyen görülmemiş olandı. Güneş ömrüne bereket katarak izliyor, ihtimal yıllar sonra bulduğu değerliyi birkaç saat için dahi olsa kamere emanet etmekte zorlanıyordu…

Bir hamle de kayserleri kisraları serdi… Ömürlerini geçici, dünyevi unvanlar isteyerek ve de arayarak geçiren krallar, kisralar, hükümdarlar, sultanlar şahlar… Sadece O’nun(sav) karşısında yahut ardında oldukları için zikredilebiliyorlardı. Bilmeseler de O(sav) olduğu için varlardı. Talihsizlik ki kimisinde bu güzel gerçekliğe inanmalarına engel olan nefisleri, başka bedenlerde asırlar geçiriyor, yüzyıllar geçse dahi O’nun(sav) adına yaratılan zeminde O’na(sav) karşı oluyor, güzellikler vadisinden gözü kapalı kaçma yarışında unvan arıyorlardı…

Aczin ki, ezilmekti bütün hakkı, dirildi… Küçük görünenlerden çok büyük bilinenleri yaratmak O’nun(cc) için adettendi. Dilerse “ölüden diriyi, diriden ölüyü çıkarabileceğini”(rum-19) gönderdiği kitabında bildirmişti. Üstünlüğün yalnızca takva ile olduğu hükmü ile mevzu tamama ermişti. Zamanı, zamanın sahibine malum olan ecel geldiğinde yanında götürülemeyecek olanın bir anlamı olmadığını öğretti…

Zulmün ki, aklına gelmezdi, geberdi… Değil sadece on dört asır, kırk asır evvelde gelmezdi, bugün de gelmez. Zalime sunulan istidrac ile Firavundan Nemruta, Yezidden Şeddada her biri yaptıklarının doğru olduğuna inanmış, zulüm ettiği masumlara yaptıklarına devam etmekte hata görmemişlerdi. Taha-64 de öğretildiği (...tüm tuzaklarını toplayın, hep birlikte gelin) durum gerçekleşeceği ana kadar her biri yapmadığı zulüm kalmayacağı zamana dek uzak durulası yollarında cehennemlerine yürüyecek oralar için azıklarını tamam edeceklerdi…

Âlemlere rahmetti evet şerri mübini… Edilen nice dualar arasında Rahmeti Rahmana sunulan en makbul vesileydi. Utanç kaynağı görülerek (nahl-58) ‘dayıya götürülen’ kız çocuklarından, yaşamadan vakit öldüren! nicelerinin varlık olmaktan öte insan, kul olmasına giden yolun mimarıydı…

Şehbal’ini adl isteyenin yurduna gerdi… Üzerimizden ayrıldıkça zahmetli olan ömrümüze, imtihanın zorluğu nispetinde verilmiş armağandı. Çöllerin kavurucu sıcağında bitkin düşenleri örten yağmurdu… Şehbal’i rahmete, rahmeti adaleti ile vuslata eren huzur…

Dünya neye sahipse O’nun vergisidir hep… Affedebilen, merhamet gösteren, haklı olduğu halde münakaşaya girmeyen, anne babasına öff dahi demeyen, ahlakından ötürü sevilen, edebinden dolayı saygı duyulan, yaptığı işte hakkı gözeten, doğruluğundan emin olunan, hile yapmaktan uzak olan, düşmanlık edenlerle dahi ekmeğini paylaşan, huzur için gayret gösteren… Bilinen, unutulan her güzel şey O(sav) değerlinin gölgesinin gönüllere ferahlık veren nazenin esintisi…

Medyun O’na cemiyeti, medyun O’na ferdi… Unutmayacak, salavatlar ile yâd edecek, her adımını örnek alacak, imtihan denizi olan ömründe attığı her kulaçta O’nun(sav) ardından ilerleyerek var olmaya çalışacak… Her şeyleri var eden Rabbimizin, örnek almamız için hediye buyurduğu En değerli olanı ilmek ilmek öğrenecek ve O’na(sav) yaklaştığı kadar huzuru imtihan denizinde, değeri ötelerde bulacak…(inşallah)

Medyundur O masuma bütün bir beşeriyet… Bilseler de medyundur. İnanmak istemeseler de borçludur. İnanmayanlar adına çektiği ıstıraptan ötürü uyarı alacak kadar Rabbi ’sinin yarattıklarına düşkün, şahsına yapılan hiçbir düşmanlığı hatırlamayacak kadar affedici… Ümmeti adına yaptığı her şeyi sadece Rabbine sunacak kadar mütevazı… Ümmetine her zaman ve mekân dilimin de yol gösterici

Ya Rab! Bizi mahşerde bu ikrar ile haşret…

Amin…

Amin…

Amin…